ang dami ko palang unpublished posts. mga hindi na natapos. pwes, burado na sila lahat ngayon.

recap sa mga nangyari. hmmmm.

***

una. nag-mini reunion pala kami ng mga grade school batchmates ko na naka base sa metro manila. ang galing. kilala pa rin nila ako after 15 years or so na hindi ko sila nakita. flashback. 1995 umalis ako ng baguio ng biglaan, walang paalamanan. wala sila kahit isang clue kung ano nangyari sa kin. wala na ko nakita at nakausap kahit isa sa kanila hanggang sa panahong nauso ang friendster tapos facebook.

konti lang kami pero masayang usapan at inuman ang nangyari. yung isang dating maraming naghahahabol na babae, ngayon naghahabol na ng kapwa lalaki. yung isa doktor na. yung isa may trauma at pinasok ang apartment niya sa makati. at yung isa naman ngayon ko lang nakausap kahit magka-batch kami mula 1988 hanggang 1995.

naisip ko medyo lugi ako sa tandaan ng mga kabatch. ako kase ibang set ng mga tao ang kilala ko sa elementary, iba nanaman sa high school tapos iba rin sa college. eh sila, mga 65% siguro ng batch namin, iisa ang school mula pre-elem, elementary, high school at college. gawa kasi ng wala masyadong choice sa baguio at masyado malayo ang ibang ok na school kaya nagsama-sama sila buong kabataan nila.

anyways, ok naman at hindi ako parang na left out sa buong grupo. ok nga eh. at looking forward ako na maulit muli itong salu salo this coming weekend. at hopefully, sana maging masaya yung niluluto nilang grand reunion ng batch namin na gaganapin isang araw matapos ang pasko.

***

malapit na matapos ang 2010. dalawang bakasyon na lang at pwede na kong kumayod ulit. balak kong magtrabaho na lang ulit sa isang kumpanya. pwedeng dito sa pinas, pwede rin na lumipad na lang ako papuntang SG. depende pa sa sasabihin ng panahon.

nung september pa sana ako aalis kaso pinigil naman ni erpats. gusto niya kase na sumama pa ko sa family vacation nitong december. so sige pagbigyan. career break muna. ok to at makapag unwind muna pagkatapos ng lima't kalahating taon ng pagtatrabaho. sana lang wag akong mahirapan maghanap ng bagong papasukan kapag nag-desisyon na kong kumuha ng trabaho ulit.

***

sinubukan ko palang maging photographer ng events. kapag gig ang kinukunan ayos lang, carry pa. pero nung nasubukan ko na kumuha ng mga kasal, binyag, at birthday, hindi talaga ako natuwa. nakaka-stress at hindi ako nage-enjoy. yun pa nga yata yung naging sanhi kung bakit ayaw ko humawak ng camera ng pagka tagal tagal. as in burn out. kahit na sumasama ako sa mga shoots eh talagang wala akong gana. ilang beses yun na hindi ko nilabas sa bag ko ang camera ko at nakipag kwentuhan na lang sa mga kaibigan na nagshu-shoot.

pagkatapos ng matagal na pahinga sa pag pitik heto at babalik na ko. nabuhayan na ko ulit ng konti. ginaganahan na ko ulit kumuha ng litrato.

***

nagiging masaya ang pabalik balik ko na biyahe sa baler.
madaming masasayang memories.

natututo na ko mag-surf ng walang instructor. kaya ko na rin yung medyo mas maikli na board, yung 7 1/2 feet.

bukod sa pagsakay sa alon gusto ko rin ang katahimikan ng baler. mabagal ang buhay. kapag nandun hindi ako humahawak ng celfone at hindi ako nagla-log sa internet. relax lang.

siguro kapag nagka-trabaho na ko ulit at dito ako sa pinas magagawa kong bumalik balik sa baler once or twice a month. mura lang eh. around 2500php ang gastos sa isang weekend, all in kasama ang transpo mula cubao, accommodation, food, transpo sa baler mismo at ang budget para sa pag-surf.

may plano akong mag-baler ulit sa sabado at linggo.
happiness.