ginaganap this week ang annual physical examination ng lahat sa office. bukas pa dapat ako naka-schedule pero may training kami sa labas ng opisina kaya tinapos ko na ang lahat ng dapat tapusin kanina.

hindi ako kumportable sa mga physical exams. ayaw ko ng may mga bagay na ginagawa sa katawan ko ang ibang tao. kung minsan nawawalan rin ako ng tiwala bigla sa mga nagpa-practice ng medicine at ng physical examinations. naiisip ko kase na sa mga maramihang pag-e-eksamen ng mga tao (kagaya ng ginagawa sa opisina ngayon) may tendency na mag-relax at maging inattentive ang mga doctor/nurse/physician sa mga ginagawa nila, ganon kase pag paulit-ulit mong ginagawa ang isang bagay. eh pano pag nagkamali tapos naaksidente? patay tayo dun.

bagong fear. natatakot na ko sa mga doktor, madami kase ako nababalitaang lapses at malpractices na nagiging cause ng mga kumplikasyon sa katawan. siguro, ngayon, magiging at ease lang ako pag may kasaman akong maalam sa field ng medicine/physical examination at nagbabantay sa bawat galaw ng doctor/nurse/physician.

dalawang bagay ang kinakatakutan ko sa mga physical examinations, yung turukan ako ng kung anu-ano at yung paghubuin ako. yung x-ray, bp, stethoscope (chest? lung?) exam, eye exam, pagkuha ng height/weight, dental at eye/ear/throat exam kaya kong lampasan ng walang problema. yung dalawa lang talaga.

at nangyari na nga kanina yung kinakatakutan ko.

una pinahubo sa kin ang pantalon at underwear ko para suriing mabuti ang tumbong ko. good news, wala namang foreign object na nakita. nung una medyo naaalangan ako. pano na lang kung pagpasok ko sa kwarto yung nurse na mageeksamen sa kin ay kaibigan ko nung college? tapos babae pa? nakakahiya yon! buti na lang matandang lalakeng doktor yung nasa loob kaya medyo ok. inisip ko na lang na mahigit isang libong pwet ang titingnan niya this week at imposibleng maalala niya yung itsura nung sa akin.

pangalawang challenge na. needles challenge. akala ko isang beses lang ito, dalawa pala. yung isa para sa blood sample tapos meron pang anti-flu vaccine. technique na ginamit ko para lampasan ito ay habang tinuturukan ako tumitingin ako dun sa mga taong mukhang mas tatakutin pa sa kin na may hawak nang bulak sa braso nila. ngayon ko lang napatunayan, pwede pala gamitin ang pride sa mabuting bagay. basta kinabahan pa rin ako ng husto. lakad ako ng lakad bago pumunta dun sa nangunguha ng dugo. kung ano ano iniisip ko. alam ko wild imagination pero pano kung nagkamali sila? pano kung napuruhan ng husto yung ugat ko, lumabas ang kalahati ng dugo ko sa katawan tapos hindi na nila maibalik? basta, kabado ako sa mga needles. tapos.